Geçerlilik ve güvenilirliğin sağlanması, çalışmanızın inandırıcılığı için çok önemlidir. Nicel yöntemlerin güvenilirliği için istatistiksel testler kullanılabilirken, nitel yönler için üçgenleme gibi teknikler kullanılabilir (Lincoln ve Guba, 1985). Anketin güvenilirliğini ölçmek için Cronbach's Alpha kullanılabilirken, nitel verilerin geçerliliği katılımcı kontrolleri yoluyla değerlendirilebilir.
Nitel araştırmanın inandırıcılığını sağlamak için inandırıcılık, aktarılabilirlik, tutarlılık ve teyit edilebilirlik olmak üzere dört ana kriter sağlanmalıdır (Stahl ve King, 2020). Nitel araştırma üzerinde çalışan tüm araştırmacılar, araştırma tasarımının tüm aşamalarını bu kriterlere uygun olarak gerçekleştirdiklerini kanıtlamalıdır. Bu kriterler Tablo 10 'daki gibi özetlenebilir.
Tablo 10, araştırmacıların nitel araştırmalarda güvenilirlik için başvurdukları dört temel kriteri özetlemektedir. Bu kriterler: inandırıcılık, transfer edilebilirlik, tutarlılık ve teyit edilebilirlik olarak tanımlanmaktadır. İnandırıcılık, bulguların gerçeklikle ne kadar tutarlı olduğunu belirlemeyi amaçlar ve bu da veri, araştırmacı, teorik ve çevresel üçgenleme gibi çeşitli üçgenleme süreçleriyle sağlanabilir. Transfer edilebilirlik, bir çalışmadan diğerine örüntü ve açıklamaların aktarılabilmesini ifade eder. Tutarlılık, araştırmacının verilerin oluşturulmasında güvenilir bir kaynak olmasını ve güvenilirliği artırmak için meslektaşlarla bilgi alışverişi yapılmasını veya değerlendirilmesini sağlar. Teyit edilebilirlik, nitel araştırmayı mümkün olduğunca nesnel gerçeklikle eşleştirmeyi amaçlar ve araştırmacılar araştırmalarını doğruluk ve kesinlik açısından ilerletmek için çaba gösterirler.
